مه نگار

​این خاک، قصه هزاران سال ایستادگی است؛ از کوه به کوه، از دشت به دشت، هر وجبش با خون مردان و زنان غیور این سرزمین، رنگین شده است. ما وارثان تمدنی کهن‌ایم؛ از کوروش و داریوش تا رستم و آرش، ناممان همیشه مترادف با شجاعت و آزادگی بوده است.

ایران، تنها یک نام نیست؛ یک روح است، یک زندگی، یک عشق ابدی. رگ‌های ما با غیرت این خاک تپیده و قلب‌هایمان برای سرفرازی‌اش می‌سوزد. در طول تاریخ، بارها و بارها آماج طوفان‌ها بودیم، اما هر بار، از دل خاکسترها برخاستیم، قدرتمندتر و استوارتر از همیشه. دشمنان، با نیرنگ و فریب، در پی تاریک کردن چراغ این سرزمین بوده‌اند، اما غافل از آنکه نور ایمان و وطن‌پرستی در دل فرزندان این آب و خاک، هرگز خاموش نخواهد شد.

ما فرزندان این خاک، سوگند خورده‌ایم که تا آخرین نفس، حافظ این میراث گرانبها باشیم. هر قطره خونمان، فدای یک وجب از این خاک مقدس. هر قدممان، برای اعتلای نام ایران. ما ملتی هستیم که در برابر ظلم، سر خم نکرده‌ایم و در برابر تجاوز، سینه سپر کرده‌ایم.

امروز، بیش از همیشه، به وحدت و همدلی نیازمندیم. باید دست در دست هم، فریاد “ایران” را بلند کنیم؛ فریادی که طنینش در گوش جهان بپیچد و به دشمنان بگوید: “اینجا ایران است، مهد شیران، سرزمینی که هرگز به زانو در نخواهد آمد!”

#به_قلم_خودم 

#طلبه_نوشت #ایران #جنگ