مه نگار

در حالی که دست دخترم را گرفته ام سعی میکنم اندازه قدم هایم را با قدم های کوچکش هماهنگ کنم.چقدر طول می کشد تا همگام شویم؟؟تا کی باید دستان کوچکش را در دست بگیرم تا زمین نخورد؟از دوران جنینی تا همین امروز تقریبا دو سال و نه ماه هر روز و هر لحظه مواظبش بودم.آيا به خاطرش خواهد ماند؟؟چه بی خوابی ها و درد هایی را به خاطرش تحمل کردم؟؟که چقدر برایم عزیز بوده و هست و تا ابد عزیز خواهد ماند؟

منِ مادر از فرزندم چه انتظاری دارم؟،جز اینکه به یادم باشد.رابطه ما با خدا مثل مادر و فرزند است .او که ما را آفرید و در تمام لحظات با ماست.این خدای مهربان چه انتظاری از ما دارد؟جز اینکه در هر لحظه به یاد آریم که خدا هست؟خدا با تمام عظمتش منتظر من و توست.می آیی برگردیم؟؟؟