مه نگار

منتظر آمدن هنر آموزان کلاسم هستم. مثل همیشه دیر می‌آیند. نمی‌دانم برای چندمین بار برنامه‌ی نارنجی را باز می‌کنم. گروه ارتش فاتحان ریاضی پیام گذاشته‌ است. امروز 4 نوبت کلاس است. به مربی‌ریاضی غبطه می‌خورم. خوش‌به‌حالش. عمیقا دلم برای سر و کله زدن با اعداد تنگ شده است. گاهی حاضرم زمان برای یک روز به عقب برگردد و من، سر جلسه‌ی امتحان نهایی درس حسابان و هندسه و جبر بنشینم و از همنشینی با اعداد لذت ببرم. شاید هیچ وقت بعد از سال‌های دبیرستان، مشتق و انتگرال نگرفته باشم، یا از تابع جزء صحیح که همیشه مثل یک مسأله‌ی حل نشدنی برایم بود، استفاده نکرده باشم؛ ولی توانایی حل مساله را از همین دیفرانسیل و انتگرال و مشتق و توابع و … یاد گرفتم. همین که به مسائل تک بعدی نگاه نکنم، دلیلی است تا از خواندن ریاضیات پشیمان نباشم.

#به_قلم_خودم 

#آزاد‌نویسی