مه نگار

​چشم می‌دوزم به صفحه‌ی تلویزیون و از ته قلبم آه می‌کشم. مگر تو چند نفر بودی؟

که با رفتنت این‌گونه دلتنگت می‌شویم.

سادگی‌ات را به رجایی نسبت می‌دهند و شخصیت والا‌یت را به باهنر، حلاوت بهشتی و دیانت خدامی را در وجودت جست‌و‌جو می‌کنند. عزم سلیمانی‌ات مایه‌ی عزت و سر‌بلندی ما بود.

سه روز است که خواب به چشمان ملت نیامده است.

رستم زمانه، چند خان، پشت سر گذاردی و ما نفهمیدیم؟

سیاوش ایران، در نبرد با آتش جسمت سوخت، اما روح بلندت آزاد است و مایه‌ی بیداری یک ملت.

کاوه‌ی بیدار‌گر، خدا کند که یادمان نرود چگونه تمام نیرویت را جمع کردی و تیر جانت را در راه ملت، در کمان عشق نهادی.

خدا کند که یادمان نرود این نوش‌داروی بعد از مرگت را سهراب ایران.

خادم‌الرضا دعایمان کن.

#به_قلم_خودم 

#سید_ابراهیم_رئیسی 

#خادم_الرضا